Η υποκριτική σε κάνει υπεύθυνο άνθρωπο. Μην περιμένεις να δώσεις την τέλεια παράσταση. Δεν υπάρχει τέλεια παράσταση. Κάθε παράσταση είναι μια πρόβα στην εξέλιξη σου ως άνθρωπος και ηθοποιός. Αυτό που μπορεί να κάνεις όμως είναι να γίνεις ένας υπεύθυνος ηθοποιός.

Ένας υπεύθυνος ηθοποιός κάνει την θεωρία πράξη. Και μπορεί να το κάνει αφού κάθε βράδυ του δίνεται η δυνατότητα να προβάρει την εαυτό του μέσα σε ένα δίωρο επάνω στη σκηνή. Ο υπεύθυνος ηθοποιός δεν φοβάται να ρισκάρει να κάνει αυτή την επιλογή. Ο ανεύθυνος ηθοποιός διαβάζει βιβλία, μαθαίνει μεθόδους αλλά δεν κάνει την θεωρία πράξη. Ο υπεύθυνος ηθοποιός δεν φοβάται την αποτυχία γιατί γεύεται την προσωπική επιτυχία των επιλογών του.  Αυτός είναι ο βασικός λόγος που κάποιοι ηθοποιοί ξεχωρίζουν από κάποιους άλλους. Αυτός είναι επίσης ο ουσιαστικός τρόπος να μην το βάζεις κάτω όταν η επιτυχία αργεί να έρθει.

Για να καταλάβετε τι εννοώ θα δώσω ένα παράδειγμα. Όταν είσαι γονιός ενός παιδιού κάθε ημέρα πρέπει να το ταΐσεις για να κρατηθεί στη ζωή και να μεγαλώσει. Η πρώτη ευθύνη είναι ότι πρέπει να μάθεις να μαγειρεύεις . Ανοίγεις βιβλία και παίρνεις συνταγές, τις δοκιμάζεις, στην αρχή αποτυγχάνεις, ταΐζεις μεν  το παιδί, αλλά δεν είσαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα του φαγητού που έφτιαξες. Τι θα κάνεις; Θα επαναλαμβάνεις την αποτυχημένη συνταγή σου; Δοκιμάζεις το φαγητό και δεν θα το έτρωγες, οπότε δεν ταΐζεις το παιδί σου; Όχι ! Υπεύθυνα αναλαμβάνεις κάθε ημέρα να γίνεται καλύτερη η συνταγή, μετά από λίγο καιρό προσθέτεις και τα δικά σου συστατικά που θα την κάνουν πιο ενδιαφέρουσα, μετά από καιρό ακόμα αφού ήδη έχεις μάθει να μαγειρεύεις και δημιουργείς επιτυχημένα φαγητά, μαθαίνεις καινούργιες συνταγές. Το ίδιο είναι κάθε παράσταση για την εξέλιξη σου.

Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να πάρεις την ευθύνη. Ένας ενήλικας αναλαμβάνει την ευθύνη.

To be continued….