Mε την υποστήριξη
Η θεατρική επιτυχία του off-Broadway «Ιράκ – 9 τόποι επιθυμίας» της πολυβραβευμένης συγγράφεως Heather Raffo, ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στη θεατρική σκηνή «Vault» τη σεζόν 2013 – 2014, σε σκηνοθεσία της Μαρίας Τσαρούχα.
Το έργο αποτελεί εξιστόρηση της ζωής εννέα Ιρακινών γυναικών, με φόντο τους δύο πολέμους στον Κόλπο και εμβαθύνει στο τί σημαίνει να είσαι γυναίκα, σε μια χώρα που επισκιάζεται από το καθεστώς του πολέμου.
Είναι ένα υπόδειγμα γραφής, που το περιοδικό «New Yorker», το περιέγραψε ως «ένα παράδειγμα πως η τέχνη είναι δυνατόν να ανοικοδομήσει τον κόσμο».
Οι μονόλογοι συνθέτουν ένα πολύχρωμο, ευφυές και λαμπερό δημιούργημα της γυναικείας μοναχικότητας και αναζήτησης σε «τρομακτικούς» καιρούς. Το έργο είναι η αληθινή ερμηνεία που σκιαγραφεί την πραγματικότητα των Ιρακινών γυναικών της Μέσης Ανατολής, έτσι όπως δεν τις έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα. 
Όπως αναφέρει η Heather Raffo “πρόκειται για ένα διάλογο μεταξύ ανατολής και δύσης. Οι χαρακτήρες είναι δεμένοι σε βάθος με τις καταστάσεις ως Ιρακινοί, ενώ ταυτόχρονα το πάθος τους μοιάζει να αντανακλά τα ενδιαφέροντα της δύσης. Το έργο εκφράζει και την ανάγκη για δύναμη γένους θηλυκού …”
Η συγγραφέας εμπνεύστηκε το έργο σ’ ένα ταξίδι της στο Ιράκ τον Αύγουστο του 1993, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Βαγδάτη.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Broadway τον Αύγουστο του 2003. Ταξίδεψε στο Εδιμβούργο και αργότερα ανέβηκε στο Bush Theater του Λονδίνου. Έχει περιοδεύσει σε Μάλτα, Τουρκία, Σουηδία, Γαλλία, Ιράκ, Αίγυπτο , Ισραήλ, Σκωτία, αποσπώντας σημαντικά βραβεία και εξαιρετικές κριτικές.
«Ιράκ – 9 τόποι επιθυμίας»
Πρωτότυπος τίτλος: “9 parts of desire”.
Συγγραφέας : Heather Raffo
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σκηνοθεσία: Μαρία Τσαρούχα
Μετάφραση: Πέπη Μοσχοβάκου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Καραβασίλη
Σκηνικά – κοστούμια: Πηνελόπη Συρογιάννη
Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτογραφικό υλικό: Νικολέττα Γιαννούλη
Μουσική Επιμέλεια: Μαρία Τσαρούχα, Μαρία Καραβασίλη
Μουσική επεξεργασία: vls productions
Παραγωγή- Δημόσιες σχέσεις: Καλλιτεχνικές Επιχειρήσεις Vault
Συμπαραγωγή : Art and Media Zone
Διανομή:
Χάρις Συμεωνίδου, Έφη Μεράβογλου, Χριστίνα Δενδρινού, Έλενα Τυρέα,
Δήμητρα Βαμβακάρη, Στέλλα Δρογγίτη, Δήμητρα Σύρου
Voice Off: Δημήτρης Πιατάς
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:
«Το θεωρώ ευλογία να μπορείς να παρακολουθείς τέτοιες παραστάσεις, όπως το «ΙRAQ – Εννέα τόποι επιθυμίας», που παρουσιάζεται στο θέατρο VAULT, σε σκηνοθεσία Μαρίας Τσαρούχα. Σε γοητεύει η δύναμή του και κυρίως το γεγονός ότι υποβόσκουν αισθήματα και καταστάσεις αξιοπρέπειας, οράματα για έναν καλύτερο κόσμο …
Η σκηνοθέτις Μαρία Τσαρούχα και οι ηθοποιοί Χάρις Συμεωνίδου, Έφη Μεράβογλου, Χριστίνα Δενδρινού, Έλενα Τυρέα, Δήμητρα Βαμβακάρη, Στέλλα Δρογγίτη, Δήμητρα Σύρου, κυριολεκτικά μεγαλουργούν σε αυτή την παράσταση. Μια παράσταση αξιόπιστη, σε θαυμάσια μετάφραση Πέπης Μοσχοβάκου, μια παράσταση απλής καρδιάς, με στέρεες αιματώδεις αξίες, που μεταδίδει στο θεατή τη σοφία και τη βιοθεωρία της».
«Μια συγκλονιστική παράσταση, με ένα από τα σοβαρότερα θέματα που έχουν απασχολήσει τον 20 αιώνα, λαμβάνει χώρα στον πολυχώρο Vault. Πραγματικά αξίζουν διθυραμβικοί έπαινοι στην συγγραφέα του έργου Heather Raffo, για τις γυναίκες και τα βιώματα τους, γύρω από τους δύο πολέμους στον Κόλπο. Ένα έργο όμως από μόνο του δεν αρκεί… η ερμηνεία όλων των ηθοποιών ήταν εκπληκτική και άκρως συγκινητική … Η σκηνοθεσία της Μαρίας Τσαρούχα πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς κατάφερε να μην μπλέξει τις ιστορίες, αλλά συνάμα να τις δέσει πολύ αρμονικά και να κρατήσει την ένταση σε όλα τα σημεία. …».
Μαρία Γεωργιάδου – “Νews age”
«… Όσον αφορά, τη σκηνοθεσία της Μαρίας Τσαρούχα, τη βρήκα εμβληματική. Πρόκειται για εννιά ξεχωριστούς μονολόγους, εννιά διαφορετικές ιστορίες, σε διαφορετικούς χρόνους, κι όμως είναι σαν μια. Ο τρόπος που οι γυναίκες τοποθετήθηκαν στη σκηνή, μιλώντας είτε για τον πόλεμο του 1990- 1991 είτε για αυτόν του 2003, σου επιτρέπει και να τις ξεχωρίσεις και να τις ενώσεις σε μια ύπαρξη. – Ερμηνευτικά και οι επτά γυναίκες ήταν εξαιρετικές και έδωσαν στη σκηνή το 100% του εαυτού τους. Καθεμία κουβαλούσε πάνω και μια άλλη εποχή και κουλτούρα την οποία είχε ενσωματώσει στην κίνηση και στη συμπεριφορά της πάνω στη σκηνή».
Σίσσυ Ζαπάντη – Tralala
« … H παραστασιακή απόπειρα του κειμένου από την Μαρία Τσαρούχα, είναι άξια θέασης αφού έχει επιμεληθεί την συνθήκη με τρόπο προσωπικό, προκαλώντας πολλές φορές την εσώτερη κίνηση μας»…
Σοφία Σιμελιτίδου – “Αrtic”
« … Κάθε βίωμα, κάθε πτυχή του χαρακτήρα της κάθε γυναίκας αποτυπώνεται στις κινήσεις, στο πρόσωπο και στα λόγια των ηθοποιών με τέτοιο τρόπο, που δεν μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος και ανεπηρέαστος. Έτσι η απλότητα και η λιτότητα του σκηνικού συμπληρώνεται απόλυτα από τις συγκλονιστικές ερμηνείες και τις ιστορίες της ζωής των εννιά γυναικών…»
Εύη Κουκά – “Ev art”
Λίγα λόγια για την «σχέση» μου με την θεατρική παράσταση
«IRAQ – 9 τόποι επιθυμίας»
“Όταν κλήθηκα να γράψω δύο λόγια για την «σχέση» μου με το έργο “9 parts of desire” της Heather Raffo ( ελληνικός τίτλος «ΙRAQ – 9 τόποι επιθυμίας»), η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό είναι « υποχρέωση».
Ξαφνιάστηκα. Πιστεύω στην Κομφουκιανή φιλοσοφία που προτείνει ότι εάν κάποιος συγκεντρωθεί αποκλειστικά στην άσκηση της «ατομικής» του αρετής και κάνει σωστά την δουλειά του, τότε αυτόματα η κοινωνία θα προοδεύσει. Για ποιον λόγο λοιπόν να σκεφτώ το έργο που μου ανατέθηκε από την Έφη Μεραβόγλου για την σκηνοθεσία του ως «υποχρέωση» και όχι ως επιλογή;
Στο Αντιλεξικό η λέξη «υποχρέωση» μετονομάζεται ως «αναγκάζουσα δύναμη» και «οφειλή ευγνωμοσύνης». Από την «σχέση» μου με το έργο προκύπτουν και τα δύο. Μια «αναγκάζουσα δύναμη» με έλκει σε ένα προσωπικό μονοπάτι, να ερευνήσω εις βάθος μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα από την δυτική σε ότι αφορά την θρησκεία, τις ιδιαιτερότητες, τα τραύματα ενός λαού που έχω γνωρίσει μόνο μέσα από τις Ειδήσεις των 20:00 μ.μ. Αποτέλεσμα κάθε πολέμου είναι η οπισθοδρόμηση και ο σκοταδισμός. Το έργο της Raffo όμως ξεπερνά το αυτονόητο και γίνεται «ένα παράδειγμα πως η τέχνη είναι δυνατόν να ανοικοδομήσει τον κόσμο».
Επίσης αντιλαμβάνομαι την υποχρέωση ως «οφειλή ευγνωμοσύνης» σε έναν τεράστιο πληθυσμό γυναικών, μανάδων, κορών, επαγγελματιών, καλλιτεχνών, επαναστατριών που ζουν την φρίκη πολέμων που ποτέ δεν προκάλεσαν και επιβιώνουν μέσα σε άλογες συνθήκες που ποτέ δεν επέλεξαν. Το έργο είναι ένα εκπληκτικό μωσαϊκό μαρτυριών γυναικών. 9 διαφορετικές προσωπικότητες που μοιράζονται μία ψυχή. Η δύναμη του έργου ενυπάρχει μέσα στην δύναμη της ψυχής αυτής. Για εμένα είναι μια άσκηση ως προς την προσωπική μου «αρετή» και απλά τυχαίνει να γνωρίζω καλά την δουλειά μου…”
Μαρία Τσαρούχα
Σκηνοθέτις
http://www.themachine.gr/theater/item/644-iraq-9-topoi-epithimias.html
